45 Years (2015, Andrew Haigh)
Neredeyse yarım asır boyunca sevginin gücüyle ayakta kalmış bir evliliğin, beklenmedik bir mektupla nasıl sarsıldığını; sevginin, tutkunun ve hayranlığın bir anda nasıl da eriyip azalabileceğini buruk bir şekilde gösterebilen bir film 45 Years. Eşi Geoff’a büyük bir hayranlık ve sevgi duyan Kate, kar yığınları arasında bulduğu gerçeklerle bir anda tüm evliliğini sorgulamaya başlar. Taparcasına sevdiği Geoff’un gözünde, onun eski sevgilisinin bir kopyasından ibaret olduğunu hissetmek Kate’i yıkar, darmadağın eder. Bu noktada Kate’i asıl yaralayan şey, gerçekleri tam yarım asır sonra öğrenmesidir. Yıllar yılı sevilen, özlenen kişi hep bir başkası olmuştur…
İzlerken empati kurmaktan kendini alamıyor insan ve bir anlığına Kate’in yerine koyuyorsunuz kendinizi. 45 yılınızı verdiğiniz bir insanın aslında sizi sevmediğini ya da sevemediğini fark ediyorsunuz. Üstelik bir şeyleri değiştirmek için çok geç olduğunu da biliyorsunuz. Epey kalp kırıcı bir durum. Böylesine sade ve gösterişsiz bir filmin izleyende bu kadar güçlü bir etki bırakması gerçekten saygı duyulası.
