Bazen insanları izliyorum ve onları hissetmeye çalışıyorum. Yanımdan geçip giden herhangi birisinin ötesinde, ne denli aşık olduklarını hayal ediyorum.
2014 yılının başında beş kişilik yuvarlak masamızda sanki ilk filmimize bilet alıyormuşçasına duyduğumuz heyecanla çıktık yola. Zaman geçtikçe masamız büyüdü, ekibimiz genişledi. Ancak hissettiklerimizi aktarmadaki, doğru bildiğimizi anlatmadaki tavrımız değişmedi. İzlediğimiz filmler bize ne hissettiriyorsa kalemimizden çıkan sözcüklerde bunları yansıtmaya çalıştık, sinemanın uyanıkken görülen bir düş olduğunu unutmadan ve aklımız fikrimiz sinema diyerek çalışmaya da devam edeceğiz.