Sinemada ilk gittiğim film 1989 yapımı Tunç Başaran yönetmenliğindeki ‘Uçurtmayı Vurmasınlar’ olmuştu. Ankarada’yız o dönem… O sırada üniversite öğrencisi olan bir akrabam götürmüştü beni filme.
Kocaman bir perde ve ben ne ile karşılaşacağım acaba diye beklerken film başladı. Daha ilk saniyelerde ‘dev bir televizyon gibi, vay be’ diye hayretler içerisinde çocukça sevinmiştim.
Daha çocuğum tabi, filmin içerisindeki olaylardan, ideolojisinden, anlatmak istediğinden bir haber filmi meraklı gözlerle izlemiştim. Malum ilk sinema tecrübesi, yaş daha 8,.. Filmde ilgimi çeken yaş itibarı ile doğal olarak küçük Barış’ın komik hareketleri, konuşmaları olmuştu. Tabii karanlık, kasvetli hapishane ortamının beni ürküttüğünü de dün gibi hatırlarım.
Şimdi geriye dönüp bakınca ilk sinema tecrübemin –o anda anlamamış olsam da- böylesine efsane bir film olması gerçekten güzel bir anı ve güzel bir başlangıç oldu diye düşünüyorum.
Bu yazı Cinedergi yazarlarından Egemen Tokatlıoğlu tarafından özel olarak yazılmıştır.
