2014 yılının başında beş kişilik yuvarlak masamızda sanki ilk filmimize bilet alıyormuşçasına duyduğumuz heyecanla çıktık yola. Zaman geçtikçe masamız büyüdü, ekibimiz genişledi. Ancak hissettiklerimizi aktarmadaki, doğru bildiğimizi anlatmadaki tavrımız değişmedi. İzlediğimiz filmler bize ne hissettiriyorsa kalemimizden çıkan sözcüklerde bunları yansıtmaya çalıştık, sinemanın uyanıkken görülen bir düş olduğunu unutmadan ve aklımız fikrimiz sinema diyerek çalışmaya da devam edeceğiz.
Beğenilme ve takdir edilme arzusu her insanın nefes almak, su içmek, uyumak kadar gereksinim duyduğu bir ihtiyaçtır. Ancak bu ihtiyaç kendini olduğundan farklı olarak…